Stop loss یا دستور توقف ضرر چیست ؟

شاید بسیاری از شما به عنوان معامله‌گر حداقل یکبار در موقعیتی قرار گرفته‌ باشید که یک معامله خرید یا فروش را باز کنید، دستور برداشت سود را به فاصله ۵۰-۷۰ واحد (پیپ) از نقطه ورود و حد ضرر را به فاصله ۳۰-۴۰ واحد از نقطه ورود قرار دهید ولی مجبور شده باشید که میز کارتان را ترک کنید تا به دیگر کارهایشان بپردازید. اما زمانی که بازگشتید متوجه شدید که قیمت تا چند پیپی تارگت پیش رفته اما به آن نرسیده؛ در عوض برگشته و به استاپ‌لاس برخورد کرده است. حال این سوال مطرح می‌شود که آیا واقعا می‌شد به روشی از بروز چنین وضعیت‌هایی پیشپیری کنیم؟ بله، با استفاده از حد ضرر متحرک یا تریلینگ استاپ (Trailing Stop) البته که می‌شد.

3 قانون در هنگام استفاده از Stop Loss

هنگامی که مشق های خود را انجام می دهید و یک طرح تجاری عالی خلق می کنید که شامل سطح توقف ضرر است، اکنون باید اطمینان حاصل کنید که، در صورتی که بازار در برابر شما حرکت کند این توقف ها را اجرا کنید.

دو راه برای انجام این کار وجود دارد. یکی با استفاده از یک توقف خودکار و دیگری از طریق توقف روانی است.

کدام یک برای شما بهتر است؟

اینجا قسمت سخت ماجرا است که پاسخ شما بستگی به قدرت نظم شما دارد.

آیا چالش ذهنی و کنترل خود را در جهت توقف تریدخود دارید؟

در گرمای نبرد، آن چیزی اغلب برنده های بلند مدت از بازنده ها را جدا می کند این است که آیا آنها می توانند به طور عینی از برنامه های پیشنهادی خود پیروی کنند یا خیر.

معامله گران، به خصوص آنهایی که بی تجربه تر هستند، اغلب خود را مورد سوال قرار می دهند و زمانی که درد را حس کردند ، این عقیده را از دست می دهند و افکار منفی مانند “ممکن است بازار به اینجا برگردد نظرشان را عوض می کند. با خود می گویند من باید این ترید را کمی طولانی تر نگه دارم و پس از آن به مسیری که من می خواهم خواهد رفت. ”

اشتباه!

اگر بازار به توقف شما رسیده باشد، دلیل شما برای تجارت دیگر معتبر نیست و زمان آن است که آن را ببندید …هیچ سوالی نباید پرسیده شود!

به همین دلیل خدایان متعالی فارکس دستورات محدودی را اختراع کردند.

معامله گران جدید فارکس همیشه باید از دستورالعمل های محدود استفاده کنند تا به طور خودکار در زمان ضرر در سطوح از پیش تعیین شده از ترید خارج شوند. به این ترتیب شما نمی توانید شك كند كه طرح شما اشتباه است. شما حتی نباید در مقابل ایستگاه تجارت خود نشسته باشید تا سفارش را انجام دهید.

البته، هرچه بیشتر ترید کنید و تجارب بیشتری به دست آورید، امیدوارم که درک بهتری از رفتار بازار و روش های خود به دست آورید و نظم و انضباط تتان بیشتر خواهد شد.

تنها پس از طی این مسیر توقف های ذهنی برای استفاده خوب است، اما ما هنوز توصیه می کنیم محدودیت سفارش برای خروج از اکثر معاملات خود را استفاده کنید.

بستن معاملات به صورت دستی سبب برخی اشتباهات (به ویژه در حوادث غیر منتظره) مانند ورود به سطوح اشتباه قیمت یا اندازه موقعیت، قطع برق، یک ماراتن حمام ناشی از قهوه و غیره، می شود.

تجارت خود را برای ریسک غیر ضروری باز نگذارید، بنابراین همیشه یک محدودیت برای بازگرداندن شما وجود دارد!

از آنجا که متوقف ها هرگز در سنگ تنظیم نشده اند و شما می توانید آنها را حرکت دهید، ما این درس را با 3 قاعده که در هنگام استفاده از دستورات توقف ضرر دنبال می شود، پایان خواهیم داد.

3 قانون تعیین توقف ضرر

قانون شماره 1: اجازه ندهید احساسات شما دلیل حرکت توقف شما باشد.

مانند توقف ضرر اولیه شما، قبل از اینکه تجارت خود را تنظیم کنید، تنظیمات توقف شما باید از پیش تعیین شده باشد. اجازه ندهید که وحشت وارد بازی شود!

قانون شماره 2: دنباله رو توقف خود باشید.

دنباله رو توقف خود بودن به معنی حرکت آن در جهت یک تجارت برنده است. این در سود قفل می شود و ریسک شما را در صورتی که واحد های بیشتری به موقعیت های باز خود اضافه کنید، مدیریت می کند.

قانون شماره 3: توقف خود را گسترش ندهید.

افزایش توقف شما تنها سبب افزایش خطر و افزایش مقداری که شما از دست خواهد داد می شود. اگر بازار به توقف برنامه ریزی شده شما برخورد کند، تجارت شما انجام می شود. نگاهی به ضربه کنید و به سمت فرصت بعدی خود حرکت کنید.

افزایش توقف در واقع به معنی نداشتن هیچ گونه توقف است و هیچ دلیل منطقی برای این کار وجود ندارد. هرگز توقف خود را گسترش ندهید!

این قوانین برای درک بسیار آسان هستند و باید به دستی دنبال شوند، ویژه قانون شماره 3!
توقف خود را گسترش ندهید!

یا پایان شما مثل این مرد می شود.

همیشه به یاد داشته باشید که برنامه تجارت خود را پیش ببرید و از پ سناریو برای انجام کارهایتان استفاده کنید که نگران نباشید و کاری را که احتمالا بعدا از انجام آن پشیمان می شوید انجام ندهید.

دستور Stop Market پاكت آپشن

دستور Stop Market پاكت آپشن: يك دستور Stop Market يا توقف بازار در واقع نوعي از دستور توقف ضرر است كه براي محدود كردن مقدار قابل ضرر براي معامله‌گر در يك معامله، طراحي شده است.

اين دستور مي‌تواند براي يك معامله خريد يا فروش باشد و تنها زماني اجرا مي‌شود كه قيمت بازار براي آن نماد، سهام يا كالا به سطح تعيين شده‌اي برسد.

زماني كه بازار سريعا حركت مي‌كند، قيمت نهايي معامله مي‌تواند بدتر از چيزي باشد كه در دستور توقف بازار ثبت شده است (دستور Stop Market پاكت آپشن).

از آنجايي كه معاملات موفق تمركز زيادي بر روي به حداقل رساندن ضررها و به حداكثر Stop loss یا دستور توقف ضرر چیست ؟ رساندن سودها دارند ، هر معامله‌گر حرفه‌اي داراي قيمتي در ذهنش است كه آستانه است و نياز به خروج از معامله دارد.

دستور توقف بازار چيست؟

يك دستور توقف بازار كه به صورت ساده به عنوان دستور توقف ضرر نيز شناخته مي‌شود، براي محافظت معامله‌گر از ضرر در هنگام نوسان‌هاي قيمتي و پيش‌بيني اشتباه، طراحي شده است.

در اين دستور يك قيمت تعيين مي‌شود كه در آن معامله خريد يا فروش به صورت اتوماتيك انجام مي‌گيرد. تا زماني كه قيمت به آن حد نرسد، معامله‌اي انجام نخواهد گرفت (دستور Stop Market پاكت آپشن).

دستور حد توقف ضرر يا Stop Loss Limit

اين دستور نوعي از توقف ضرر است كه از دستورهاي حدي براي اجرا استفاده مي‌كند. دستورهاي توقف ضرر حدي معمولا از دو نوع قيمت استفاده مي‌كنند، يكي قيمت توقف و ديگري قيمت حد.

دستور تا زماني كه قيمت به قيمت توقف نزسد، اجرا نمي‌شود و پس از آن دستور حد فعال مي‌شود (دستور Stop Market پاكت آپشن).

براي مثال فرض كنيد كه شما يك نماد معاملاتي با قيمت 27 دلار خريداري مي‌كنيد و يك دستور حد توقف ضرر را با قيمت توقف 26.50 و قيمت حد 26 دلار تنظيم مي‌كنيد.

اين به معناي آن است كه وقتي قيمت كمتر از 26.50 بيايد، دستور توقف فعال شده و شروع به فروش مي‌كند و تا زماني كه قيمت بالاتر از 26 دلار باقي بماند،‌ اين فروش ادامه پيدا مي‌كند (دستور Stop Market پاكت آپشن).

آموزش نحوه کار با حد ضرر متحرک (Trailing Stop) در متاتریدر

شاید بسیاری از شما به عنوان معامله‌گر حداقل یکبار در موقعیتی قرار گرفته‌ باشید که یک معامله خرید یا فروش را باز کنید، دستور برداشت سود را به فاصله ۵۰-۷۰ واحد (پیپ) از نقطه ورود و حد ضرر را به فاصله ۳۰-۴۰ واحد از نقطه ورود قرار دهید ولی مجبور شده باشید که میز کارتان را ترک کنید تا به دیگر کارهایشان بپردازید. اما Stop loss یا دستور توقف ضرر چیست ؟ زمانی که بازگشتید متوجه شدید که قیمت تا چند پیپی تارگت پیش رفته اما به آن نرسیده؛ در عوض برگشته و به استاپ‌لاس برخورد کرده است. حال این سوال مطرح می‌شود که آیا واقعا می‌شد به روشی از بروز چنین وضعیت‌هایی پیشپیری کنیم؟ بله، با استفاده از حد ضرر متحرک یا تریلینگ استاپ (Trailing Stop) البته که می‌شد.

اینجاست که اهمیت موضوع حد ضرر متحرک (Trailing StopLoss) یا حد‌ ضرر شناور به عنوان ابزار معامله‌گر مشخص می‌شود.

حد‌ ضرر متحرک یا تریلینگ استاپ چیست و چه کاربردی دارد؟

همانطور که می‌دانید حد ضرر ابزاری برای محدود کردن ضرر است در زمانی که قیمت در خلاف جهت معامله حرکت می‌کند. وقتی که پوزیشن به سود می‌رسد، شما می‌توانید استاپ‌لاس را به صورت دستی به سطح سر به سر (سطحی که استاپ‌لاس از نقطه ورود شما فراتر می‌رود) یا محدوده‌ای که حد ضرر وارد سود می‌شود، جابجا کنید. به عبارت دیگه دستور حد‌ضرر فقط در جهت سود حرکت می‌کند.

وقتی که معامله‌گر نتواند یا نخواهد تمام وقت پای معاملات بماند، حد‌ ضرر شناور به طور اتوماتیک برای ساماندهی برنامه‌ها استفاده می‌شود. حد‌ضرر دنبال‌کننده نسخه بهینه شده حد‌ ضرر ساده (استاپ لاس) است، که به‌طور قابل ملاحظه‌ای سود را افزایش می‌دهد.

به لطف این ابزار، معامله‌گر‌ها می‌توانند استاپ‌لاس را مطابق با شرایط و تغییر قیمت، ایجاد و اصلاح کند، بدین ترتیب سود آن‌ها از نوسانات غیرمنتظره قیمت محافظت می‌شود.

این ابزار به‌خصوص در صورت حرکات سریع و شدید قیمت بسیار کاربری است، و همچنین در مواردی که معامله‌گر فرصت و وقت کافی برای تماشا و چک کردن بازار را ندارد به کار می‌رود.

کار با حد‌ ضرر متحرک

حد‌ ضرر متحرک همیشه به معامله باز محدود است یعنی قبل از قرار دادن حد‌ضرر شناور معامله‌گر باید معامله ای را باز کند. الگوریتم حد‌ ضرر دنبال‌کننده در ترمینال معامله گر انجام می‌شود نه در سرور بروکر مثل حد ضرر. بنابراین اگر پلتفرم خود را ببندید، حد ضرر متحرک کار نمی‌کند.

برای قرار دادن حد‌ضرر دنبال‌کننده در متاتریدر ۴، ابتدا ترمینال را باز کنید سپس context menu را کلیک کنید و تریلینگ استاپ (trailing stop) رو انتخاب کنید.

سپس از لیست فاصله مورد نطرتان را بین حد‌ضرر و قیمت فعلی انتخاب کنید.

برای هر معامله باز تنها یک حد‌ ضرر‌ دنبال‌کننده می‌توان قرار داد.

وقتی تمام مراحل به پایان رسید ترمینال به محض تغییرات جدید قیمت، میزان سود معامله باز فعلی را بررسی می‌کند. وقتی سود با سطح مشخص شده برابر یا بیشتر از آن شود، حد‌ ضرر متحرک به صورت خودکار قرار داده می‌شود.

حد ضرر در فاصله تعیین شده از قیمت فعلی قرار می‌گیرد. از این پس، اگر با حرکت قیمت سودآوری معامله بیشتر شود، حد‌ ضرر متحرک به طور خودکار قیمت را دنبال می‌کند. اگر سودآوری کاهش یابد، حد ضرر تغییری نمی‌کند. بنابراین سطح ریسک به صورت خودکار بهینه می‌شود یا سود در آن قفل می‌شود.در همین حین، هرگونه اصلاح خودکار حد ضرر در زبانه ثبت وقایع (log) سیستم درج می‌شود.

با انتخاب گزینه “None” در منو می‌توان حد‌ضرر دنبال‌کننده را خاموش کرد. با انتخاب پاک کردن تمامی سطوح (Delete all levels) می‌توان حد‌ضرر متحرک را از تمام پوزیشن های باز و سفارش‌های در حال انتظار خاموش کرد.

باید همیشه به یاد داشته باشید که حد‌ضرر متحرک در ترمینال برنامه معامله‌گر کار می‌کند، نه در سرور کارگزار. بنابراین اگر ترمینال خاموش شود، حد‌ضرر متحرک کار نمی‌کند. اگر ترمینال خاموش شود، فقط حد ضرر اولیه قرار داده شده توسط حد‌ضرر متحرک کار خواهد کرد و دیگر جابجایی در کار نخواهد بود.

حد‌ضرر دنبال‌کننده (Trailing Stop) فقط با ورود هر تیک قیمتی ( یعنی با تغییر قیمت) اجرا می‌شود. اگر بیش از یک سفارش باز با حد‌ضرر متحرک برای یک نماد وجود داشته باشد، فقط حد‌ ضرر متحرک سفارشی که آخرین بار باز بوده است، اجرا می شود.

توجه: هنگام قرار دادن حد‌ضرر متحرک، توجه داشته باشید که یک واحد در جفت ارزهای با ۵ رقم اعشار با یک واحد در سیستم استاندارد متفاوت است. به عبارت دیگر، ۴۰ واحد در سیستم اعشار ۴ رقمی معادل ۱۰ برابر ۴۰ واحد در سیستم اعشار ۵ رقمی است. (۴ واحد در سیستم ۴ رقمی برابر ۴۰ واحد در سیستم ۵ رقمی است.)

به عنوان مثال، بعد از اینکه قیمت ۴۰ واحد در مسیر انتخاب شده حرکت کرد و به ۱.۱۲۱۰۹ رسید، حد‌ضرر متحرک به طور خودکار حد ضرر را به سطح سربه‌سر جابجا می‌کند که ۱.۱۱۷۰۹ است و اگر افزایش قیمت ادامه پیدا کند، حد ضرر به حرکت کردن ادامه می‌دهد به طوری که ۴۰ واحد با قیمت فاصله داشته باشد.

حد‌ ضرر متحرک (تریلینگ استاپ) به عنوان عنصری از یک سیستم معاملاتی

بسیاری از شما می‌دانید رصد کردن معامله چیست؛ اما اکثر شما فقط در مورد آن چیزی شنیده‌اید.

در اصل بیشتر معامله‌گرهای مبتدی تفاوت بین رصد کردن و نگاه کردن ساده پوزیشن باز را درک نمی‌کنند. حد ضرر متحرک ابزاری برای دنبال‌کردن (رصد کردن) معاملات است.

به عنوان یک قانون، حد ضرر متحرک (تریلینگ استاپ) در روند یا استراتژی های ایمپالس استفاده می‌شود؛ اگرچه در هر شرایط دیگری نیز می‌تواند استفاده شود.

به طورمثال، Stop loss یا دستور توقف ضرر چیست ؟ وقتی قیمت به خط حمایتی خود در کانال صعودی برمی‌گردد، معامله‌گر یک معامله خرید با حد سودی در نزدیکی خط مقاومت و حد ضرری زیر آخرین کف قبلی قرار می‌دهد. با این وجود، از آنجاکه بازار یک محیط خطی نیست و جهت حرکات می‌تواند به طور تصادفی در آن تغییر کند، برخی عوامل می‌توانند از رسیدن قیمت به حد سود جلوگیری کنند. از این رو، ممکن است دفعه بعد که معامله‌گر به معامله نگاه می‌کند، ممکن است بجای رسیدن به حد سود سود، برخورد با حد ضررش را ببیند. با‌این‌حال، اگر حد‌ ضرری قرار داده نشده باشد، ممکن است در صورت نوسان زیاد منجر به افت حساب جدی و زیادی شود.

در معاملات واقعی، تریلینگ استاپ فقط الگوریتمی برای جابجایی حد‌ضرر به صورت خودکار نیست. این یک مانور تاکتیکی است که معامله‌گر می‌تواند به صورت دستی راه اندازی کند. در چنین شرایطی، معامله‌گر از اصل و منطق حرکاتی متفاوتی استفاده می‌کند. برای این نوع معاملات اندیکاتورهای توقف و معکوس (SAR) استفاده می‌شود. به طور مثال اندیکاتور های Parabolic Sar ، VoltyChannel_Stop ، Fractals و ….

استفاده از این اندیکاتورها ممکن است بخشی از یک سیستم معاملاتی باشند که در آن معامله‌گر نه تنها سطح حد سود را تعیین کند، بلکه درعین حال اگر زمانی قیمت بر خلاف پوزیشن معامله‌گر حرکت کرد، با جابجایی حد ضرر معامله‌گر می‌تواند از ضرر یا کاهش سود معاملات خود جلوگیری کند.

خلاصه

حد‌ ضرر متحرک (Trailing Stop) روشی بسیار انعطاف پذیر و راحت برای استفاده از حد‌ضرر (استاپ‌لاس) است. معامله‌گر با استفاده از این ابزار می‌تواند تا از کل پتانسیل بازار استفاده کند و به طور همزمان خطر ضرر زیاد را کاهش دهد. انتقال خودکار حد ضرر به خصوص در زمانی که معامله‌گر خود به تنهایی نمی‌تواند شرایط را کنترل کند، می‌تواند کمک شایانی برای وی تلقی شود.

لیکویید شدن چیست و چگونه می توان از آن اجتناب کرد؟

لیکویید شدن (Liquidation) زمانی اتفاق می‌افتد که یک معامله‌گر سرمایه کافی برای باز نگه‌داشتن یک معامله لوریج شده را نداشته باشد. نوسانات بالای بازار رمزارز بدین معنی است که لیکویید شدن یک اتفاق معمول و رایج خواهد بود.

• معاملات مارجین چیست؟
• لیکویید شدن چیست؟
• چگونه از لیکویید شدن جلوگیری کنیم؟
• جایی که باید استاپ ضرر را تعیین کنید

اقتصاد آنلاین – مهسا نجاتی؛ بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتال به دلیل سرمایه‌گذاری‌های پرریسک و مستعد نوسانات شدید قیمت‌ها مشهور هستند. اما در حالی که این نوسان باعث نگرانی آنها برای قانون‌گذاران می‌شود، همچنین فرصتی را برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌کند تا سودهای قابل‌توجهی به ویژه در مقایسه با طبقات دارایی سنتی مانند سهام و کالاها، به دست آورند.

در طول سال 2020، در بحبوحه شیوع ویروس کرونا، بیت‌کوین این سال را با رشد 160 درصدی به پایان رساند، در حالی که اس اند پی 500 افزایش 14 درصدی و طلا رشد 22 درصدی را تجربه کردند.

علاوه بر این نوسانات، پتانسیل افزایش اندازه موقعیت‌های معاملاتی کریپتو از طریق استفاده از محصولات مشتقه مانند معاملات مارجین، قرارداد دائمی و معاملات آتی است. مشتقات قراردادهایی بر اساس قیمت یک دارایی پایه هستند و به افراد اجازه می‌دهند روی قیمت آتی دارایی شرط‌بندی کنند.

مشتقات کریپتو برای اولین بار در سال 2011 ظاهر شدند و در سال‌های اخیر، به‌ویژه در میان سرمایه‌گذاران خرده‌فروشی گونگ‌هو که به دنبال حداکثر بهره‌برداری از استراتژی‌های معاملاتی خود هستند، شتاب زیادی پیدا کرده‌اند.

با معاملات مارجین، معامله‌گران می‌توانند پتانسیل درآمد خود را با استفاده از وجوه قرض گرفته شده از یک صرافی ارز دیجیتال افزایش دهند. صرافی‌های هیوبی، بایننس و بیت‌مکس برخی از نمونه‌های پیشرو از صرافی‌های رمزنگاری متمرکز هستند که به مشتریان اجازه می‌دهند به صورت مارجین معامله کنند.

اما نکته بسیار مهمی در اینجا وجود دارد که باید به آن توجه کرد. در حالی که وام گرفتن برای افزایش موقعیت‌های معامله شما می‌تواند هر گونه سود بالقوه را تقویت کند، شما همچنین می‌توانید سرمایه سرمایه‌گذاری شده خود را به همین راحتی از دست بدهید و این نوع معاملات را به یک شمشیر دو لبه تبدیل کنید.

معاملات مارجین چیست؟

معاملات مارجین شامل افزایش مقدار پولی است که باید با استقراض وجوه شخص ثالث معامله کنید. آن را به عنوان قرض گرفتن از یک غریبه برای خرید بیت‌کوین یا ارز دیجیتال دیگر در نظر بگیرید. اما در این مورد، شما از یک صرافی کریپتو وام می‌گیرید. این به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا اندازه موقعیت‌های Stop loss یا دستور توقف ضرر چیست ؟ معاملاتی خود را افزایش دهند که به عنوان "اهرم" یا لوریج نیز شناخته می‌شود.

معمولا یک غریبه به صورت رایگان به شما پول نمی‌دهد که با آن معامله کنید. به طور مشابه، در معاملات مارجین، صرافی از شما می‌خواهد که مقداری ارز دیجیتال یا فیات را به عنوان وثیقه – معروف به “مارجین اولیه” – قرار دهید تا موقعیت معاملاتی باز شود. این مارجین اولیه مانند یک صندوق بیمه برای مبادله است در صورتی که معامله علیه وام گیرنده انجام شود.

همچنین لازم به ذکر است میزان پولی که می‌توانید از یک صرافی وام بگیرید نسبت به مارجین اولیه خود توسط لوریج تعیین می‌شود. برای مثال، اگر از یک لوریج 5 برابری در مارجین اولیه 100 دلار استفاده کنید، وام 400 دلاری برای افزایش موقعیت معاملاتی خود از 100 دلار به 500 دلار دریافت خواهید کرد.

هر معامله بسته به اندازه لوریج، پتانسیل کسب یا از دست دادن پول بیشتری را دارد. به عنوان مثال، با استفاده از مثال اهرم 5 برابری بالا، اگر قیمت یک دارایی 10 درصد افزایش یابد، در موقعیت معاملاتی 500 دلاری خود 50 دلار سود خواهید داشت، که نشان دهنده سود 50 درصدی نسبت به حاشیه 100 دلاری اولیه شما است. سپس می‌توانید وامی 400 دلاری را که گرفته‌اید بازپرداخت کنید و 150 دلار برای خود نگه دارید (50 دلار سود + 100 دلار مارجین اولیه).

با این حال، اگر ارزش ارز دیجیتالی که معامله می‌کنید 10 درصد کاهش یابد، 50 دلار از حاشیه اولیه خود را از دست داده‌اید (50 درصد ضرر).

یک فرمول ساده برای محاسبه سود و زیان احتمالی شما هنگام استفاده از لوریج وجود دارد.

سود یا زیان = (مارجین اولیه) x (درصد حرکت قیمت) x (لوریج)

به منظور فهم بهتر، از علامت "مثبت" برای نمایش حرکات مثبت قیمت و از علامت "منفی" برای حرکات منفی قیمت استفاده کنید. به طور کلی، به یاد داشته باشید که لوریج به این معناست که مارجین اولیه شما چقدر می‌تواند به دست بیاورد یا چقدر از دست بدهد. اطمینان حاصل کنید که ضررهای احتمالی خود را در سطوح قابل کنترل نگه دارید.

لیکویید شدن چیست؟

در زمینه بازارهای ارزهای دیجیتال، لیکویید شدن به زمانی اطلاق می‌شود که یک صرافی به دلیل از دست دادن جزئی یا کلی مارجین اولیه معامله‌گر، موقعیت لوریج معامله‌گر را می‌بندد. این زمانی اتفاق می‌افتد که معامله‌گر نتواند الزامات مارجین را برای یک موقعیت اهرمی برآورده کند (نتواند وجوه کافی برای باز نگه داشتن معامله را داشته باشد.) لیکویید شدن در معاملات مارجین و آتی رخ می‌دهد.

معامله با موقعیت اهرمی یک استراتژی پرریسک است و اگر بازار حرکتی قابل توجه علیه موقعیت لوریج شده شما انجام دهد، ممکن است کل وثیقه (مارجین اولیه) خود را از دست بدهید. در واقع، برخی از کشورها Stop loss یا دستور توقف ضرر چیست ؟ مانند بریتانیا آن را بسیار خطرناک می‌دانند که صرافی‌های کریپتو را از ارائه خدمات معامله اهرمی به سرمایه‌گذاران خرد برای محافظت از معامله‌گران مبتدی در برابر لیکویید شدن و از دست دادن تمام سرمایه سرمایه‌گذاری‌شده خود، ممنوع کرده‌اند.

با استفاده از این فرمول می‌توانید درصدی را که بازار برای لیکویید شدن در موقعیت شما نیاز دارد، پیگیری کنید:

درصد لیکویید شدن = 100/ لوریج

به عنوان مثال، اگر از اهرم 5 برابری استفاده کنید، اگر قیمت یک دارایی 20 درصد بر خلاف موقعیت شما حرکت کند، موقعیت شما لیکویید می شود. (100/5 = 20)

چگونه از لیکویید شدن جلوگیری کنیم؟

هنگام استفاده از لوریج، گزینه های انگشت شماری برای کاهش احتمال لیکویید شدن وجود دارد. یکی از این گزینه‌ها به عنوان " stop loss" شناخته می‌شود.

یک stop-loss، که در غیر این صورت به عنوان «سفارش توقف» یا «سفارش توقف بازار» شناخته می‌شود، سفارش پیشرفته‌ای است که سرمایه‌گذار در صرافی ارز دیجیتال قرار می‌دهد و به صرافی دستور می‌دهد تا زمانی که دارایی به یک نقطه قیمت خاص رسید، آن را بفروشد.

در زمان تنظیم گزینه stop loss، باید این موارد را انجام دهید:

Stop price (قیمت توقف): قیمتی که سفارش stop loss Stop loss یا دستور توقف ضرر چیست ؟ در آن نقطه انجام می‌شود

Sell price (قیمت فروش): قیمتی که قصد دارید در آن نقطه یک دارایی رمزنگاری خاص را با آن بفروشید

اندازه: چه مقدار از یک دارایی خاص را قصد دارید بفروشید

اگر قیمت بازار به قیمت توقف شما برسد، دستور توقف به طور خودکار دارایی را به هر قیمت و مقداری که گفته شده اجرا و می‌فروشد. اگر معامله‌گر احساس کند بازار می‌تواند به سرعت بر خلاف موقعیت وی حرکت کند، ممکن است قیمت فروش را پایین‌تر از قیمت توقف تعیین کند، بنابراین احتمال پر شدن آن (که توسط معامله‌گر دیگری خریداری شده است) بیشتر است.

هدف اصلی یک stop loss، محدود کردن ضررهای احتمالی است. برای سنجیدن تمام جوانب، می‌توانیم دو سناریو را در نظر بگیریم.

سناریو 1: یک معامله‌گر 5000 دلار در حساب خود دارد اما تصمیم می‌گیرد از مارجین اولیه 100 دلار و اهرم 10 برابری برای ایجاد موقعیت 1000 دلاری استفاده کند. او استاپ ضرر را 2.5 درصد از موقعیت ورودی خود قرار می‌دهد. در این مثال، معامله‌گر به طور بالقوه می‌تواند 25 دلار را در این معامله از دست بدهد، که تنها 0.5 درصد از کل اندازه حساب او است.

اگر معامله‌گر از استاپ ضرر استفاده نکند، در صورت کاهش 10 درصدی قیمت دارایی، موقعیت وی لیکویید می‌شود. فرمول لیکویید شدن بالا را به خاطر بسپارید.

سناریو 2: معامله‌گر دیگری 5000 دلار در حساب معاملاتی خود دارد اما از مارجین اولیه 2500 دلار و لوریج 3 برابری برای ایجاد موقعیت 7500 دلاری استفاده می‌کند. با قرار دادن استاپ ضرر در فاصله 2.5 درصدی از Stop loss یا دستور توقف ضرر چیست ؟ موقعیت ورودی خود، معامله‌گر می تواند 187.5 دلار در این معامله از دست بدهد، یعنی 3.75 درصد ضرر از حساب خود.

درسی که در اینجا وجود دارد این است در حالی که استفاده از لوریج بالاتر معمولاً بسیار مخاطره آمیز در نظر گرفته می شود، اگر اندازه موقعیت شما بسیار بزرگ باشد، همانطور که در سناریوی دوم مشاهده می‌شود، این عامل بسیار مهم می‌شود. به عنوان یک قاعده کلی، سعی کنید ضررهای خود را در هر معامله کمتر از 1.5 درصد از کل اندازه حساب خود نگه دارید.

جایی که باید استاپ ضرر را تعیین کنید

وقتی نوبت به معامله مارجین می‌رسد، مسلما مدیریت ریسک مهمترین درس است. هدف اصلی شما باید حفظ ضرر در حداقل سطح حتی قبل از فکر کردن به سود باشد. هیچ مدل معاملاتی بدون خطر نیست. بنابراین، شما باید مکانیسم‌هایی را برای کمک به بقای شما در زمانی که بازار آنطور که انتظار می‌رود پیش نمی‌رود، به کار بگیرید.

قرار دادن استاپ ضررها قطعا بسیار مهم است و در حالی که هیچ قانون طلایی برای تعیین حد ضرر وجود ندارد، معمولاً اسپرد 2 تا 5 درصد از اندازه معامله شما توصیه می‌شود. از طرف دیگر، برخی معامله‌گران ترجیح می‌دهند استاپ ضررها را درست زیر آخرین نوسان پایین قرار دهند (به شرطی که آنقدر پایین نباشد که بخواهید قبل از شروع آن نقد شوند).

در مرحله دوم، شما باید اندازه معاملات و ریسک مرتبط با آن را مدیریت کنید. هر چه لوریج شما بیشتر باشد، شانس شما برای لیکویید شدن بیشتر است. استفاده از لوریج بیش از حد مانند قرار دادن سرمایه شما در معرض ریسک غیرضروری است. علاوه بر این، برخی از صرافی‌ها لیکویید شدن‌ها را به شدت مدیریت می‌کنند. به عنوان مثال، بیت‌مکس تنها به معامله‌گران اجازه می دهد که بیت کوین را به عنوان مارجین اولیه نگه دارند. این بدان معناست که اگر قیمت بیت کوین کاهش یابد، مقدار وجوه نگهداری شده در وثیقه نیز کاهش می‌یابد که منجر به لیکویید شدن سریع‌تر می‌شود.

با توجه به ریسک مرتبط با معاملات لوریج، برخی از صرافی‌ها به سمت پایین آوردن حد مجاز معامله گران حرکت کرده‌اند. بایننس و FTX از جمله صرافی‌های متمرکز ارز دیجیتال هستند که محدودیت‌های اهرمی را از 100 برابر به 20 برابر کاهش می‌دهند.

بررسی انواع سفارش‌ها در صرافی های رمزنگاری

مدیریت سفارش‌ها یک جنبه مهم از استراتژی های معاملاتی است.معامله گران در هنگام معامله سهام و ارز رمزنگاری، با ثبت کردن سفارش های خود با بازار تعامل می کنند.

اگر می خواهید اطلاعاتی درباره انواع سفارش‌ها در بازار بدست بیاورید و کنجکاو به دانستن عملکرد کلیدهای مختلف در یک صرافی مانند بایننس هستید، این مطلب می تواند به شما کمک کند.

چرا باید انواع مختلف سفارش‌ها وجود داشته باشد؟

انواع سفارش‌ها به گونه ای هستند که شخصی که سفارش خرید یا فروش یک دارایی را ثبت می کند، پس از ورود به بازار، بیشترین کنترل را بر سفارش خود داشته باشد. به طور کلی باید گفت، این سفارش‌ها این امکان را می دهند، شخصی که در حال خرید یا فروش سهام، کالا یا ارزهای مختلف است می تواند در یک دستورالعمل ساده تعدادی ویژگی کوچکتر دیگر را اجرا کند.

هنگام انجام معاملات ارزهای رمزنگاری یا دارایی های دیگر، کلیه سفارش ها در یک صرافی به یکی از انواع مختلف سفارشات تعلق می گیرد که تعیین کننده نحوه پردازش یک سفارش و زمان اجرای آن است. علاوه بر این می توان دستورالعمل های ویژه ای را اضافه کرد که اغلب با هدف کنترل زمان انجام و اجرای سفارش صورت می گیرد. بازار نزدک یک بار 136 نوع سفارش داشت که توسط افرادی با مدرک دکتری علوم رایانه، فیزیک و ریاضیات که در معاملات با نوسان بالا تخصص داشتند طراحی شده بود. با این حال تمام انواع این سفارشات تنها مشتقی از دسته سفارشات لیمیت(limit) و مارکت(market) بودند.

اگر می خواهید یک معامله گر مطلع و خبره باشید، شناخت انواع سفارش ها بسیار ضروری است. در ادامه لیستی از انواع اصلی سفارشات آورده شده که دستورالعمل جزئیات آن را می توان در خود صرافی ها پیدا کرد.

سفارش مارکت(market order) چیست؟

سفارش مارکت اساسا جزء ابتدایی ترین نوع سفارشات است و صرفا دستورالعمل خرید یک دارایی با بهترین قیمت موجود در لحظه است.

در این نوع سفارش خریدار می گوید “من این ارز یا کالا را در حال حاضر و با بهترین قیمت موجود می خواهم.” این دستورالعمل تضمین می دهد که سفارش اجرا شود، اما به قیمت آن اهمیتی نمی دهد. این نوع سفارش در بین مبتدیان بسیار رایج است. این نوع سفارش اغلب به عنوان ساده ترین نوع سفارشات در نظر گرفته می شود و هنگامی که فقط می خواهید به سرعت وارد یک موقعیت شوید یا از آن خارج شوید، می تواند بسیار مفید باشد. در بازار کاربرانی که سفارش مارکت ثبت می کنند اصطلاحا تیکر(takers) یا سفارش بردار نامیده می شوند، زیرا این نوع سفارش‌ها با قیمت لحظه، سریع مطابقت داده شده و وارد لیست سفارشات صرافی می شوند. این دسته برعکس میکرها(makers) هستند که در ادامه در مورد آنها بحث خواهیم کرد.

سفارش لیمیت یا محدود(limit order) چیست؟

یک سفارش لیمیت، محدوده قیمت مشخصی را تعیین می کند که یک معامله گر می خواهد ارز یا کالا خود را در آن قیمت بخرد یا بفروشد و فقط زمانی که قیمت بازار به آن سطح برسد اجرا می شود.

در حالی که سفارشات مارکت بلافاصله انجام می شوند، سفارشات لیمیت با قیمت از پیش تعیین شده اجرا Stop loss یا دستور توقف ضرر چیست ؟ می شوند که به طور کلی برای کاربر بهتر از قیمت فعلی بازار است. به عنوان مثال فکر می کنید که قیمت بیت کوین کاهش می یابد. انجام سفارش لیمیت به شما این امکان را می دهد تا یک سفارش مثلا 500 دلار پایین تر از قیمت فعلی بازار برای خرید بیت کوین قرار دهید. اگر قیمت به آن حد سقوط کند، سفارش لیمیت در لیست سفارشات اجرا می شود و معامله در قیمت مطلوب و مورد نظر شما انجام خواهد شد.

این روند به معامله گران اجازه می دهد تا محدودیت ها را تعیین کرده و ریسک را کنترل کنند. همچنین این امکان را به معامله کنندگان می دهد تا بتوانند محدوده قیمتی خود را تعیین کرده و مجبور نباشند برای انجام سفارش خود مرتبا به بازار سر بزنند. به افرادی که این نوع سفارشات را قرار می دهند میکر(makers) یا سفارش گذار گفته می شود که در معنای واقعی همان چیزی است که باعث ایجاد بازار می شود.

لازم به ذکر است، حتی اگر قیمت به حد مورد نظر برسد، این احتمال وجود دارد که سفارش لیمیت اجرا نشود. این احتمال زمانی رخ می دهد که تعداد محدودی سفارش فروش یا خرید در قیمت مشخص شده وجود داشته باشد و در بیشتر موارد سفارشات بر اساس اولویت زمان سفارش گذاری انجام می شوند. این بدان معناست که سفارشات ابتد بر اساس قیمت طبقه بندی می شوند و سپس سفارشاتی که در یک قیمت یکسان قرار داده شده اند بر اساس زمان ثبت سفارش اجرا می شوند.

بنابراین حتی اگر قیمت به سطح مورد نظر شما برسد، ممکن است سفارشات دیگری قبل از شما در آن سطح ثبت شده باشد و قیمت قبل از انجام سفارش شما تغییر کند. به همین دلیل پیشنهاد می شود که قیمت های خود را کمی بالاتر(برای خرید) یا کمی پایین تر(برای فروش) از سطوح اصلی روانی تنظیم کنید. به عنوان مثال سطح 10100 دلار به جای سطح 10000 دلار. البته سایر معامله گران نیز از این تاکتیک ها مطلع هستند و بنابراین بررسی لیست سفارش هایی که هنوز انجام نشده اند و سطح قیمتی آنها، می تواند بسیار مفید باشد؛ زیرا سطح روانی بسته به نوع سفارش ها و مقادیر آنها ممکن است تغییر کند.

سفارش استاپ(stop orders) یا توقف چیست؟

این نوع سفارشات مانند سفارشات لیمیت هستند اما با کمی تفاوت. سفارشات لیمیت در واقع در لیست سفارشات صرافی قرار می گیرند، اما سفارشات استاپ در زمان رسیدن قیمت به سطح از پیش تعیین شده در لیست قرار می گیرند و پس از آن در دسته سفارشات لیمیت یا مارکت قرار می گیرند.

وجه تمایز این دو دسته بسیار ظریف است، اما تفاوت اصلی این است که سفارش های لیمیت در لیست سفارش قرار داده می شوند و می توانند توسط هر کس مشاهده شوند، در حالی که سفارشات استاپ تا زمان تحقق شرایط وارد لیست نمی شوند. این سفارشات خود می توانند بر اساس سفارش مارکت یا لیمیت تنظیم شوند که به معامله گران امکان انعطاف پذیری بیشتری را می دهند.

در اصل یک سفارش استاپ مارکت(stop market) می گوید اگر قیمت به X مقدار رسید، بلافاصله بخر یا بفروش. البته این به آن معنا نیست که لزوما در قیمت X سفارش شما انجام می شود، اما با رسیدن قیمت با آن سطح، بلافاصله یک سفارش مارکت برای خرید ارز در بهترین قیمت فعلی اجرا می شود. از سوی دیگر یک سفارش استاپ لیمیت(stop-limit) می گوید، اگر قیمت به سطح X رسید، برای خرید یا فروش در سطح Y یک سفارش ثبت کن. توجه داشته باشید که X و Y می توانند قیمت یکسانی باشند، اما معمولا اینگونه نیست.

بنابراین از نظر تئوری می توانید به عنوان مثال یک سفارش ثبت کنید که اگر قیمت بیت کوین به سطح 10000 دلار رسید یک سفارش خرید در قیمت 10000 دلار ثبت کند. از سوی دیگر می توانید یک سفارش ثبت کنید که اگر قیمت بیت کوین به سطح 10000 دلار رسید یک سفارش خرید در سطح 10100 دلار ثبت کند. معامله گران می توانند با ترکیب این دستور ها، استراتژی های پیچیده ای را اعمال کنند تا ریسک خود را به طور موثری مدیریت کنند.

سفارش قابل تنظیم(scaled orders) چیست؟

سفارشات قابل تنظیم از چندین سفارش لیمیت برای خرید یا فروش تدریجی تشکیل شده اند. این می تواند متعادل کردن تاثیر پذیری از نوسانات بازار در طول زمان و نیز کاهش تاثیر پذیری از یک سفارش بزرگ، کمک کند.

گاهی اوقات ممکن است یک معامله گر بخواهد چندین خرید کوچکتر را در طیف وسیعی از قیمت ها ثبت کند، زیرا روند قیمتی ممکن است برخلاف قیمت ثبت شده برای یک سفارش بزرگ باشد. برای این کار چند دلیل وجود دارد. اول این که در اصل معامله گران غالبا فقط می توانند یک حالت خرید یا فروش را انتخاب کنند و برای رسیدن قیمت به سطح مطلوب مورد نظر خود برای کسب سود باید منتظر بمانند. اما این نوع سفارش به قرار گرفتن در جهت بازار کمک می کند و می تواند نتایج خوبی را سبب شود، زیرا معامله گر می تواند سفارشات دیگری را در جهت یا خلاف جهت موقعیت مورد نظر خود ثبت کند.

دلیل دیگر این است که موقعیت یک سفارش بزرگ که در انتظار رسیدن به هدف است، فاش نخواهد شد. این کار سبب به حداقل رسیدن تاثیر سفارش یا موقعیت شما بر بازار خواهد شد. سفارشات بزرگ نه تنها می توانند تاثیر قابل توجهی بر روند بازار داشته باشند، بلکه با تاثیر گذاری بر سایر معامله گران می توانند تاثیرات روانی نیز داشته باشند. برای جلوگیری از این امر، می توان سفارشات خرید یا فروشی را در طیف گسترده ای از قیمت قرار داد. به عنوان مثال 10 سفارش کوچکتر را در انواع مختلف قیمت ها می توان ثبت کرد. به این ترتیب در لیست سفارشات، آن ها تنها سفارشات کاملا معمولی به نظر می رسند.

دستور العمل ها در زمان لازم(time-in-force) چیستند؟

دستور در زمان لازم، می تواند با قرار دادن محدودیت زمانی بر روی سفارشات لیمیت، اجرا شدن یا لغو آن را تغییر داده یا اصلاح کنند. این مسئله باعث افزایش سطح کنترل معامله گر می شود و احتمال فراموش کردن یک سفارش قدیمی که دیگر قصد انجام آن را ندارد از بین Stop loss یا دستور توقف ضرر چیست ؟ Stop loss یا دستور توقف ضرر چیست ؟ می برد.

فرض کنید یک معامله گر از هفته ها قبل یک سفارش در لیست سفارشات قرار داده که دیگر در شرایط فعلی، سفارش مطلوبی نیست. در صورت عدم بررسی، دستور سفارش در نهایت قابل اجرا خواهد شد و می تواند برای کاربر یک سفارش اشتباه و دارای ضرر باشد. چنین معامله گرانی می توانند دستور زمان دار را بر روی سفارش تنظیم کنند تا مدت زمان انتظار سفارش بدون اجرا شدن مشخص شود.

ساده ترین نوع این دستورها، خوب بودن تا زمان لغو شدن(good till canceled یا GTC) است، به این معنی که سفارش را در لیست قرار بده تا زمان اجرا شدن و یا تا زمانی که من آن را لغو می کنم. بدیهی است که این نوع دستور پیش فرض بسیاری از معاملات است، زیرا دستور اضافه ای را به سفارش وارد نمی کند. از جمله دستورهای دیگر دستور انجام شدن سریع یا لغو شدن(immediate-or-cancel) است. در این دستور در صورتی که سفارش بلافاصله پس از قرار گرفتن در لیست انجام نشود، به طور خودکار لغو می شود. دستور fill-or-kill نیز مشابه این دستور است.

از دستورهای دیگر این دسته، دستور روز یا day است. در توضیح ساده این دستور به این معنی است که اگر سفارش در طول یک روز انجام نشد، لغو شود. برای انعطاف بیشتر معامله گران از دستور good-till-date/time استفاده می کنند، به این معنی که سفارش تا زمان انجام یا تا زمان مشخص از پیش تعیین شده، فعال خواهد ماند.

انجام یک سفارش و لغو سفارش دیگر یا OCO

انجام یک سفارش و لغو سفارش دیگر (OCO) نوعی سفارش مشروط برای یک جفت سفارش است که در آن انجام یک سفارش دیگری را به طور خودکار لغو می کند. سفارش OCO اغلب ترکیبی از سفارش توقف(Stop) و سفارش محدود(Limit) در یک پلتفرم معاملاتی خودکار است. در صورت رسیدن قیمت به حد توقف یا قیمت تعیین شده و اجرای سفارش، سفارش دیگر به طور خودکار لغو می شود.معامله گران باتجربه از سفارشات OCO برای کاهش ریسک و ورود به بازار استفاده می کنند.

اگر قیمت بیت کوین را در سطح 10000 دلار در نظر بگیریم، معامله گر می تواند با سفارش OCO یا بیت کوین را با رسیدن به سطح 9900 دلار بخرد یا وقتی که قیمت به سطح 11000 دلار رسید آن را بفروشد. حال اگر قیمت به سطح 9900 دلار برسد، سفارش خرید انجام و سفارش فروش لغو می شود.

اجرا یا لغو (FOK)

سفارش های انجام یا لغو سفارش هایی هستند که یا بلافاصله انجام می شوند یا لغو می شوند. اگر کل سفارش به محض ثبت شدن اجرا نشود، لغو می شود. از این نوع سفارش برای جلوگیری از خرید سهام یا ارز در چندین بلوک با قیمت های مختلف و همچنین اجرای کامل سفارش در یک قیمت واحد استفاده می کنند. برای مثال، اگر سفارشی به صرافی دستور دهد 10 بیت کوین را با قیمت 10000 دلار خریداری کند، تا حدودی اجرا نخواهد شد. اگر کل سفارش 10 بیت کوین بلافاصله با آن قیمت در دسترس نباشد، این سفارش لغو خواهد شد.

سفارشات post-only

آخرین نوع دستور سفارشات که می تواند بر روی یک سفارش قرار گیرد، دستور post-only است که اطمینان می دهد یک سفارش اگر سریع انجام نمی شود در لیست قرار بگیرد.

اگر یک سفارش خرید(یا فروش) با یک سفارش فروش(یا خرید) به همان مقدار و در همان زمان مطابقت داشته باشد، بلافاصله معامله انجام شده و کار تمام است. در بسیاری از مواقع معامله گر نمی خواهد بلافاصله سفارش انجام شود. در واقع او می خواهد هنگام قراردادن سفارش لیمیت خود مشمول پرداخت کارمزد میکر نشود.

این موضوع با ماهیت میکرها و تیکرها که قبلا در مورد آنها صحبت کردیم گره خورده. به طور کلی در صرافی ها، کارمزد سفارشات لیمیت نسبت به سفارشات مارکت کمتر است، زیرا صرافی این نقدینگی را پرداخت می کند. از این رو سفارشات post-only فقط در صورت عدم انجام سریع وارد لیست سفارشات می شوند و به این ترتیب از پرداخت کارمزد تیکر اجتناب می کنند.

همانطور که مشخص شد، با استفاده از این دستورها، معامله گران می توانند کنترل بیشتری بر نحوه و زمان انجام معاملات خود داشته باشند. به این ترتیب این دستورها هنگام ترکیب با شاخص ها و ابزارها، خود به استراتژی های پیچیده ای تبدیل می شوند. توجه داشته باشید که همه صرافی ها از تمام این نوع سفارشات یا دستورها پشتیبانی نمی کنند، اما صرافی های اصلی و معتبر مثل بایننس از تمام این نوع سفارشات استفاده می کنند.

اکنون که تفاوت ها را درک کرده و متوجه شده اید، باید بتوانید با توجه به درک نحوه عملکرد این نوع دستورها، سفارشاتی مطابق با خواسته خود ثبت نمایید.